Verstild...

was het vanmorgen vroeg in het bos.

Grijsgrauw en flink koud

Wat een bijzondere sfeer!

Zelfs nog een dun laagje ijs op het water...

maar gelukkig ook nog wat ruimte om te poedelen...

 Er is hard gewerkt in het bos..hout genoeg voor heel wat warme uurtjes!

 

En net als je helemaal opgaat in de verstilde, ietwat sombere sfeer...

 

zie je dat er ook onder de aarde hard gewerkt wordt.

 

Nieuw leven, nieuwe kracht!

 

Friskoud en voldaan komen zoonlief en ik weer thuis.

 Tijd voor een lekkere kop thee met wat lekkers.

 

En dan..want het is hier heerlijk vakantie...ga ik mij een buigen over de kussenhoesjes die ik onlangs kocht.

 Wat, hoe en in welke kleuren zal ik daar nou eens iets van gaan maken?

 

Zoiets?

Leuk maar voor mij toch te geel...volgens mij had ik nog ergens wittere katoen zien liggen?

 

 

Yepp...bij dochterlief!

Dan zo?

 

 Hmmm...zou het nou de kleur groen zijn of het feit dat de draad van deze groene kleur net een slagje dikker is dan de rest?

 

Ik weet het niet maar wat ik wel weet is dat dit het ook niet gaat worden.

 

Gelukkig hebben we 'op' Scheveningen (zo noemen we dat hier..je woont niet 'in' Scheveningen maar 'op') nog zo'n heerlijke ouderwetse wol en fourniturenwinkel!

Daar vind je altijd een 'kletsje' en een goed humeur én alle kleuren katoen!

Dus vanmiddag nog wat bolletjes ander groen gescoord...

 

 

Zou dit het dan zijn??

 Ik ga maar eens aan de haak ;)

 

Beloofd is beloofd...mijn vest!

Allereerst wil ik jullie hartelijk danken voor de lieve, warme en zorgzame reacties op mijn vorige blogje. Dat heeft mij heel veel goed gedaan!

 

Langzaamaan wil ik het bloggen weer oppakken want ik heb de laatste dagen regelmatig ineens een titel in mijn hoofd...voor een blogje! Zo grappig hé hoe dat dus werkt. Eens een blogster, altijd een blogster? Wie weet!

Mooi meidje hé ;)

Ik heb genoten van de winterkou..wat heerlijk dat we een échte winter hebben gehad.

 Maar net als dat ik op veel andere blogs lees begin ik steeds meer te verlangen naar dat lentegevoel. Dat lentegevoel wat je hebt als je op een mooie dag in maart naar buiten gaat en die speciale lentegeur ruikt..de vogels die geen genoeg kunnen krijgen van hun gezang...merels vooral! 's Middags een kopje thee op het balkon in de lentezon...ja...daar heb ik zin in!

Maar voor het zover is kan ik nog veel plezier hebben van mijn vest wat inmiddels al een tijdje af is. Het zit heerlijk en het is echt zo'n lekker warm vest.

 

Gebreid van Karisma van mijn favoriete garenmerk Drops.

 

Ja ik weet het...álweer blauw ;)...op deze foto wordt de kleur het beste weergegeven.

 

 

Knopen die er precies mooi bij passen kocht ik vorig jaar op de Handwerkbeurs, zo zie je maar hoe verstandig het is om freubelspulletjes te hamsteren!

 

Eenvoud siert voor mij altijd en door een paar leuke details viel ik voor dit model.

 

 

 Het patroon komt van Garnstudio en doordat het model met dezelfde wol was gebreid klopte het allemaal heel mooi.

En dat werkt goed...dus ik ben maar meteen aan iets zomers begonnen!