Griezelen...

dat doen sommige gezinsleden van deze ingrediënten...en dat terwijl het toch zó'n lekker soepje wordt! (vind ik dan hé..;) )

en ook zo makkelijk om te maken:

- een flinke struik broccoli
- een paar aardappelen, een ui en wat verse knoflook, alles in stukken gesneden. (ik doe altijd maar wat totdat de pan lekker vol is ;) )
- 3 eetlepels olijfolie
- 4 eetlepels creme fraiche
- waddenzout en vers gemalen peper
- 1 liter groentebouillon (als je niet vegetarisch bent kun je ook kippenbouillon gebruiken)
- verse of gedroogde basilicum

Verwarm de olijfolie en fruit hierin de ui en de knoflook. Voeg daarna de aardappelen en de broccoli toe en schenk de bouillon erbij.

 Dat laat je een minuut of 10 koken totdat alle groente lekker zacht is geworden. Pureer de soep helemaal glad.

Roer door de creme fraiche, het waddenzout en de peper (naar smaak, ik hou wel van pittig) en roer dit als laatste samen met de basilicum door de soep.

Heerlijk met een lekker versgebakken meergranenbroodje erbij!

Na deze lekkere maaltijd (voor de griezelaars was er tomatensoep hoor) was het tijd voor 'Het Haagse lied van de Ziel' (klik).

We hadden een geweldige avond vol zang en muziek.

Het mooie van zo'n avond vind ik dat de mantra's vaak dagenlang om je heen blijven hangen.

Terwijl je bijvoorbeeld de was aan het ophangen bent begin je spontaan een mantra te zingen. Dat maakt 'was ophangen' ineens een heel stuk aangenamer!

Van Mantra naar Mandala...

Woon je in of om Den Haag en lijkt het je leuk om met een groepje samen Mandala's te tekenen?

Stuur mij dan een mail (klik).

Ik wens jullie een gezellig en vrolijk weekend toe!

Herkenbaar?

Al zolang ik mij kan herinneren ben ik dol op handwerken. Breien, haken, borduren...voor mij echt heerlijk tijdverdrijf.

 

Maar...als het om verstelwerk gaat...oefff...dan is mijn enthousiasme ineens een heel stuk minder.

Langzaamaan bouwt zich een stapel naast mijn naaimachine waarschijnlijk in de hoop dat deze een keer zelfstandig te werk gaat!

 

En waar gaat het nou eigenlijk om? Een knoop aanzetten, een naadje dichtnaaien, een haaltje in een wollen trui wegwerken...werkjes van niks en als je je even kwaad maakt zó gedaan.

 

En toch kan ik mij er maar moeilijk toe zetten.

Tot....vandaag...

 

Want zien jullie die kleine aap daar zitten, zijn naam is Koosje en ik heb hem gebreid naar het patroon van Jacobus (klik).

 

Koosje zit gezellig naar Pop (klik) en haar knuffeltje in mijn werkkamer. Nu was er blijkbaar een motje in mijn werkkamer (oh help...) die het tussen die drie wel lekker vertoeven vond.

 

 

Gelukkig had het motje aan Koosje meer dan genoeg want dit is de enige schade die ik heb kunnen ontdekken.

 

Koos heeft het even heeeeel koud gehad in de vriezer en nu zit hij dus al een tijdje op te warmen bij de verstelstapel. 

 

Maar sinds vanmiddag...is meneer Koosje weer helemaal opgelapt!

 

Dat moet ook wel want binnenkort komt er een vriendje naast hem zitten en dan wil je er wel een beetje verzorgd uitzien toch? ;)

 

Al het verstelwerk is gedaan...geen straf hoor zo lekker in het zonnetje...dus ik kan weer heerlijk breien!!

 

Lekker ouderwets...

Vroeger....ik praat over een jaar of 40 geleden.....ging mijn moeder regelmatig met een vriendin naar de Makro.  En leuk dat ik dat vond!!! Niet dat ik meeging hoor maar waar ze dan allemaal mee thuis zouden komen...dát was pas leuk!

 

Vroeger...verkocht de Makro namelijk veel handwerkspullen. Mijn moeder heeft heel wat kleding voor ons gebreid dus kocht ze pakken met breiwol maar ook borduurpakketten om kussens van te maken.

 

Nu heet het retro, brocante of vintage en is weer helemaal hip!
 Foto: Internet

Ook kocht ze weleens een 'knooppakket'. Kennen jullie dat? Daar zat dan zo'n tangetje bij en wollen draadjes netjes gebundeld in rondjes. Ik heb nooit gesnapt hoe dat nou werkte maar zij maakte er bijvoorbeeld kleedjes van.

 

Foto: Internet

 

Soms bracht ze ook een pakketje voor mij mee . En dan ging ik natuurlijk meteen aan de slag.

 

Foto: Internet

 

Alleen...het beginnen was leuk maar daarna verloor ik vaak al snel mijn handwerklust en bleef het werkje liggen.

Ik geloof niet dat ik een borduurwerk ooit echt heb afgemaakt ;)

 

Maar...tijden veranderen...

 

Want toen ik tijdens onze vakantie in Engeland het American Museum in Bath (klik) bezocht werd ik geraakt door de prachtige quilts en borduurwerken die daar te zien waren!

 

Alle quilts zijn met de hand genaaid door onder andere Amish, Quakers en the Shakers.

 

In het museumwinkeltje (wat een mooi en liefdevol verzorgd museum is dit!) zag ik een...borduurpakket...'Shaker village'!

 

Heerlijke nostalgie in een modern jasje!

 

Visioenen van stapels Makrobreiwol en geborduurde kussens flitsten door mijn hoofd en gaven mij weer dat vertrouwde 'gezelligheidsgevoel' van vroeger.

 

Er werd in onze familie heel wat gehandwerkt en ik heb daar als klein meiske enorm van genoten.

Dus...na een kleine overtuiging van mijn gezinsleden want ik koop niet heel makkelijk zoiets moois voor mijzelf...stond ik met het pakket bij de kassa!

 

 

En zo gaat het eens worden, eens...na héél veel steekjes.

Een kussen zie ik niet zo zitten hoor...oeff, zien jullie het voor je...met onze drie poezenbeesten?

 

Gelukkig heb ik nog even de tijd om te bedenken wat het dan wel gaat worden, eerst maar eens kijken of ik mijn borduurwerk nu wél afmaak!

 

Ik wens jullie een zonnig weekend!

Kijk op het leven...

dat is waar vandaag de Dagelijkse gedachte (klik) een beetje over gaat.

 

 

Niet waar je bent, wat je hebt of wat je doet,
is wat je gelukkig of ongelukkig maakt;
het zijn jouw gedachten erover.

      Dale Carnegie (ingestuurd door: Red. Dagelijkse Gedachte, Leiderdorp NL)           

 

 

 

En...zo bedacht ik mij vanmiddag...dat geldt dus ook voor het weer.

 

De lente van 2013 die ietwat aan de herfstige kant is.

Natuurlijk kun je zuchten en denken dat het niks meer wordt...er is, geloof ik, zelfs deze week nachtvorst voorspeld!

 

Maar dat zijn slechts maar gedachten...en gedachten zijn als wolken...je hoeft ze alleen maar te aanschouwen en uiteindelijk waaien ze vanzelf weer over.

Dus geef ik vandaag alleen maar aandacht aan zomerse gedachten en laat ik al die andere gedachten rustig overwaaien.

 

Het zonnetje doet haar uiterste best en binnen is het lekker warm door de houtkachel.

Ik ontvel wat mooi rode tomaten (inkruisen aan de bovenkant en dan even in kokend water dompelen, afspoelen met koud water en het velletje gaat er heel makkelijk af). Dan snijd ik ze in kleine blokjes en vermeng ze met fijngesneden verse basilicum, fijngesneden rode ui, wat zout en peper.

 

Het geurt hier al zomers!!

 

Dan rooster ik ciabattasneetjes en besmeer ze met zelfgemaakte knoflook/rode uiolie (knoflook en wat ui heel fijn snijden en een paar uur in olijfolie later trekken). De nog warme knoflookbroodjes beleggen met het overheerlijke tomatenmengsel en...smullen maar!!

En zie hier...de kracht van zomerse gedachten!

 

 

Op een mooie Pinksterdag...

 gingen we vanmorgen naar park 'Sorghvliet' om nóg een keer van de blauwe schoonheid te genieten.

 

 Niet zonnig en ook zeker niet warm maar gelukkig heb ik mijn wollen jas nog niet opgeborgen!

 

Wandelen jullie mee? 

 

Het gaat allemaal om dit bloempje...

 

De wilde/bos hyacinth ofwel de Bluebell. Een mooi blauw klein bloempje wat in Nederland vooral langs de kust van Texel tot in Walcheren te vinden is.

En als ze het ergens naar hun zin hebben..dan groeien en bloeien ze graag in grote getale en kleuren zo velden en bermen diep paarsblauw.

 

Ieder jaar weer is het rond deze tijd iets drukker in het normaal zo rustige Sorghvliet.

Mensen met fotocamera's proberen de blauwe schoonheid vast te leggen en als je dan om je heen kijkt...

 

dan zie je naast dit blauw nog veel meer moois...

meiklokjes...wat een gulheid van de natuur!

 

Dat het af en toe wat regende...is helemaal niet zo erg want kijk eens wat dat voor moois oplevert!

 

 

Ook het fluitenkruid staat weelderig te bloeien en geeft het bos met haar kanten bloemen een waar Pinksterkleed...

 

 

Zoals jullie zien liep ik vanmorgen dus ook met mijn fotocamera...

 

 

en kon ik er maar geen genoeg van krijgen om al die frisse kleuren vast te leggen.

 

 

En...het grote voordeel van deze koele lente is...

dat we van al deze schoonheid extra lang mogen genieten!

Wafeltjes haken...

Hebben jullie dat nou ook weleens?

 

Dat je uit al je opgeslagen patroontjes...die je ooit op het wereld wijde web hebt gevonden...éindelijk eens iets kiest om ook echt te gaan maken!

Want als ik eraan denk wat er hier op mijn computer aan patroontjes en recepten geduldig op mij zit te wachten...laat ik het zo zeggen....ik hoop dat ik dan wel héééél oud ga worden ;).

Maar voor de wafeltjes was de tijd dan eindelijk aangebroken! Ik zocht iets makkelijks om in Engeland te gaan haken.

Eens had ik bij Annemiek (klik) dit patroon gevonden en zij vond het weer bij Karin (klik) (leuk toch hé..dat blogland!)...een patroon wat zeer geschikt is voor pannenlappen.

Kijk...en laat ik daar nou een chronisch tekort aan hebben!

 

Eerder zagen jullie al hier (klik) wat gehaakte exemplaren van mijn hand en die worden dan ook heel veel gebruikt. Maar..ze zijn net iets te dun voor bijvoorbeeld ovenschotels.

 

Nu bak en kook ik graag zoals jullie weten dus leek het mij wel handig om een extra, wat dikker, setje in huis te haken!

 

Een heel makkelijk en leuk patroon met een mooi stevig resultaat!

Ook prima te gebruiken als onderzetter.

 

Ik ben voor dit wafeltjesproject mijn restjeslade ingedoken en vond daar nog een aantal bollen Drops Paris. Mooie, wat dikkere katoen waar ik deze (klik) deken van heb gehaakt.

 

De wafeltjes zijn wel garen(v)retertjes (bijna 1 bol per pannenlap). Gelukkig koop ik áltijd teveel garen...voor de zekerheid...dat herkennen sommigen van jullie vast wel ;) dus ik had genoeg.

 

Tot slot nog een beetje voorpret voor mijn volgende logje...

 

Het is namelijk weer blauwer dan blauw in Den Haag..in dat ene, voor mij zó geliefde park Sorghvliet.