Buienradar...

Het is meivakantie, heerlijk!

'Zullen we naar het strand gaan?' vraagt zoonlief.

Nou, hij weet dat hij daar geen moeite voor hoeft te doen bij mij...

het strand...de zee...ik ben al weg!

'Eehh...mam...het gaat zo wel regenen hé!'

klinkt er van boven.

Daar...'boven' wordt hard gewerkt, het eindexamen staat bijna voor de deur.

'Echt?? roep ik verwonderd...ik zie alleen maar een blauwe hemel!'

'Tóch krijg je een bui op je kop als je nu gaat...kijk maar op buienradar' is het antwoord.

Hmmm...buienradar...ik heb er niet zoveel mee.

Past niet zo in mijn mindful leven, nu is nu en straks is straks 😉

Maar ze hebben wel vaak gelijk...dat moet ik toegeven.

Nee, eigenlijk kijk ik altijd uit het raam...

en op dat moment is het richting zee blauw!

Dusssss....we gaan!

Tsja...eenmaal bij het strandpad aangekomen vallen de eerste dikke druppels.

Het is grijs en flink koud.

'Dan maar beulen hoor' zeg ik dapper ;)

Maar...nog niet uitgestapt schijnt de zon alweer en de grote grijze wolk is bijna vertrokken.

Zo gaat dat met wolken...gelukkig ;)

Ik wens jullie allemaal...

(Deze foto is natuurlijk niet van vandaag maar wél mooi oranje 👑)

een gezellige droge Koningsdag toe!

Samen...

Ik kan mij helemaal voorstellen

dat het een heerlijk gekriebel moet zijn...

in die warme wollige wintervacht.

Daar blijf je wel even voor liggen 😉

En ooohh...een waar eldorado voor het vliegende volkje!

Wat zullen de jonge Kauwtjes een héérlijk warm nestje krijgen 💚

En...wat bof ik...dat ik zomaar mee mag genieten...

van deze liefdevolle samenwerking! 😊

Bijzonder tijdsbesef...

De tijd vliegt...

ik hoor het zó vaak mensen zeggen.

En eigenlijk wil ik daar helemaal niet aan,

ik ontken het dan ook steeds weer.

Welnee...kijk maar eens naar hoe ons leven er 10 jaar geleden uitzag!

Volop in het schoolgaande grut, eieren zoeken met Pasen,

eindeloos op de bank verhalen voorlezen.

Ach nee, de tijd vliegt niet...er gebeurt gewoon veel!

En dan is het eind januari 2017...

ons oudste meidje en haar vriend vertellen ons dat wij opa en oma gaan worden!

Mijn hart maakt een sprongetje, wat een heerlijk nieuws!!

's Avonds in bed gaan mijn gedachten steeds weer terug in de tijd.

Een soort diavoorstelling van Annabel als baby...

ik kan haar bijna weer ruiken, horen, voelen...

En keer op keer zeg ik tegen mijzelf...huh...maar zó lang is dat toch niet geleden????

Voor het eerst beleef ik écht...de tijd kan zeker vliegen!

Maar niet altijd...hihi.

Want oeff.. wat wilde ik het al graag vertellen...

en dan duren die weken tóch weer lang.

Sommige van jullie hadden het al bij Annabel (klik) gelezen.

Dank voor de lieve felicitaties 💛

En dan nu lekker langzaam genieten van de komende tijd...

het voelt zó speciaal! 😍

Ei, ei, ei...en ja, ik ben blij ;)

Allereerst...welkom op mijn 'nieuwe' blog!

Ach nee...mijn blog is gewoon hetzelfde maar

ik heb, net als Anita (klik), een nieuw sjabloon uitgeprobeerd.

En dat bevalt mij wel, vooral op de mobiele versie.

Je kunt nu op je telefoon ook een menu aanklikken (linksboven)

om alles te kunnen zien wat je ook op de pc ziet.

Goed gedaan Blogger! 👍

 

En dan de eitjes....😉

Ik vind het leuk om rond de Paastijd iets met eitjes te doen.

Vorig jaar was ik volop aan het doodlen (klik),

dit jaar pakte ik mijn haak- en borduurnaald.

Zoete zachte lentekleuren...

zó leuk om daarmee aan de slag te gaan!

Na heel wat keren uithalen en opnieuw beginnen lukte

het mij toch om een mooie ei-vorm te haken.

Eigenlijk kan ik blijven doorgaan maar ineens is het dan voor mij ook klaar.

Genoeg eiergehaak! Herkennen jullie dat?

Op naar een volgend project...

want dat wordt weer een groter iets...

maar daarover een andere keer meer!

Ik wens jullie allemaal een gezellig weekend toe 💛